Tweede zomersnoei

Onder een stralende zomerzon begroeten de meest fantastische appelen en peren ons. De leibomen zijn duidelijk klaar om hun tweede zomersnoei te ontvangen.

Op donderdag 8 en vrijdag 9 juli 2024 trekken we met het meester-leerlingtraject "De eeuwenoude hovenierskunst leifruit kweken nieuw leven geven" opnieuw naar het Fruiticum van de abdij van La Ramée.
Daar wachten 320 leibomen vol ongeduld op hun tweede zomersnoei.

Tijdens de wintersnoei werden de leibomen, die last hadden van achterstallige snoei, flink onder handen genomen. Het doel? De oorpronkelijke leivorm weer ontdekken, die was door de achterstallige snoei verworden tot een fruithaag, en bloemen en vruchtzetels creëren dicht bij de gesteltakken van de leibomen.
Gefaseerd werd een nauwkeurige wintersnoei uitgevoerd.

Tijdens de eerste zomersnoei merkten we al snel op dat de vitaliteit van de leibomen heel sterk is. Deze (oude) leifruitbomen met erfgoedwaarde verwijderen en vervangen door nieuw voorgevormde leibomen? => niks van!

Fruitig erfgoed in alle opzichten dient niet alleen geborgd te worden maar moeten we restaureren. Het vakmanschap omtrent de kunst van de leifruitteelt kan enkel op deze manier echt tot bij de mensen komen. Dus werd er tijdens de eerste zomersnoei niet enkel gesnoeid op de reactiegroei na onze wintersnoei maar werden de leibomen stelselmatig ontdaan van hun grote gewijen om opnieuw bloemen en vruchtzetels te creëren dicht bij de gesteltakken. De basisvorm van de leibomen komt echt mooi tot z'n recht en springt als het ware meteen in het oog.

Tijdens de eerste zomersnoei werden jonge, groene twijgen ingekort tot op ongeveer 5 bladeren. Snoei in het groen is een term die wij niet kennen maar ontleend is van het Franse 'Taile en vert'. De jonge groene twijgen worden in mei - juni voorzien van een eerste zomersnoei. 

Tegen de tweede zomersnoei ontwikkelen ze verder, rekening houdende met een aantal snoei- en groeiregels (uit onze fichebak) treffen we nu basis vruchtzetels aan. Wat niet thuishoort in die vruchtzetels (een samenstelling van bloemhoudende vruchtboomonderdelen) wordt verwijderd. En vwala, onze vruchtzetel met bloemen staat klaar om volgend jaar de meest fantastische vruchten te dragen. Althans dat veronderstellen we, als snoeier kunnen we immers wel bloemen toveren op onze leibomen, vruchten is het werk van onze bestuivende vrienden die de kans moeten kunnen krijgen hun werk uit te voeren. Er is dus nog wel een weg af te leggen van bloem naar vrucht. Maar bloembotten werden dit jaar in overvloed op de leibomen van Fruiticum gesnoeid, dankzij de kennis en de kunde van het meester-leerlingtraject "De eeuwenoude hovenierskunst leifruit kweken nieuw leven geven"

Geniet hieronder van het beeldmateriaal voor en na de tweede zomersnoei en enkele sfeerbeelden.

En uiteraard is het ook pruimentijd!

We hadden nu het uitgelezen moment en het sublieme weer om ook de leibomen met steenvruchten aan te pakken op het Fruiticum.
De abrikoos en de kersenleibomen die zichtzelf een 'A la diable' leivorm aangenomen hebben werden nu ook voorzien van een opknapbeurt. Sinds enkele jaren werd er niet meer gesnoeid aan deze steenfruit leivormen, met alle gevolgen van dien... Weinig tot geen nieuwe twijgen aan de onderzijde van deze leibomen maar een weelderige 'pruik', een gigantische groei in de top van deze tot halfstammige struik verworden steenfruit leibomen.

Na een flinke opknapbeurt en het verder 'A la Diable' vormen van de leibomen staan deze klaar om volgend voorjaar een ultieme verjonging te ondergaan.

(beeldmateriaal volgt heel spoedig)